Korte verhalen 

@Boris - junior gastschrijver

Het driehoekje was grijs en scherp. Het sneed door het gras en liet een kartelig spoor achter. Diepgroen en glanzend stak het gras haarscherp af tegen de gele horizon. Het grijze driehoekje schoot verder, vervormde en verdween plotseling. Daar kwam het weer tevoorschijn en het leek haast doorzichtig. Het zoefde door de klamme lucht, terwijl het een waas paardenbloempluis achter zich liet opstijgen. Van een driehoekje veranderde het van vorm in een ruitje en nam een snelle wending. Een stevige windvlaag, die een verbijsterend spoor achter liet in het gras, leek het ruitje bijna op te zuigen. De horizon kleurde van oranje naar donkerrood. Bloedrood. Het ruitje werd weer een driehoekje en het sneed door de horizon. De eerst zo heldere lucht kleurde nog roder dan tevoren en leek te bloeden. Het gras werd klammer en vochtiger. De wond overstroomde en het driehoekje verkleurde.

Foto: Howling Red