Werd eens tijd pa - rauwe rouw

Niets dan goed over de doden
Ook als ze over de rooie
Gingen ooit?
Als je na al het positieve
Verzorgende lieve
Terugkijkt
Op een desastreuze tijd
Raak je dat ooit kwijt?

Wanneer je de pijn
Hebt aangepakt
Knopen doorgehakt
Lampjes hebt gevolgd
De rauwe randjes
Langzamerhand
Lichter leken
Onder het voetlicht bezweken
Je het gesprek zinloos
Durfde aan te gaan
En de woede bleef bestaan

Jouw woede
Jouw tekortkomen
Jouw gebrek aan zelfbeheersing
Overheersend
In die ongelukkige jaren
Bleef jij boosheid opsparen
En na het dieptepunt
Ik dus ook
Ik kook

Boze dromen over jou
Afstand woede machteloos
Ik verwarde verdriet met onrecht boos
Kwaad was immers wild
Gevaarlijk en onvoorspelbaar
Kwetsbaar
Breekbaar
Op tilt

Zoveel jaren
Zoveel afstand
Zoveel reden
Zoveel schuld
Pijnlijk verleden

Zo boos
Zo waar
Zo zonde
Onschuld
Als we konden

Want de laatste die je was
Heb ik lief
Ik zwaaide je uit
Met liefde in mijn hart
Jij voelde het
Ik voelde
Jouw liefde weer
Eindelijk
Geen spijt
Geen schuldgevoel
Een waardig afscheid
Godzijdank

Waar het om gaat
Is die versie van jou
Overspannen in het nauw
Het afreageren op ons
Hulpeloos
Het was grenzeloos
Dat je geen hulp zocht
Gebrek aan zelfreflectie
De gewonde man
En zijn projectie
Dat je deed wat je deed
En of het je speet
We zullen het nooit weten
Ik probeerde te vergeten
Die zwarte periode
Verwoestende episode
Tussen jou en mij
Het moet bezinken
En ik zal niet verdrinken

Dit hoort ook bij rouw
En weet dat ik van jouw lieve kant hou
Maar die andere versie
Die donkere kant
Dat gedrag van jou
Dat krijg ik niet aan mijn verstand
Lukt van geen kant

Dit is een fase
Ik mag alles voelen
Boosheid en verdriet
Met jou deel ik het niet
Niet in levende lijve
Maar wel in gedachten
En jij bent niet bij machte
Het niet te horen
De rust te verstoren
Je hoort me nu alsnog

Ik vlucht niet langer
Loop niet meer weg
Want het is veilig
En jij kunt nu zelf
Geen kant meer op
Je weet het moet
Want dit is heilig
Muren omlaag
Het is geen strop

Dit is een nieuw begin
Na alle averij
Schoon schip
Laat los bezin

Het werd eens tijd pa

Nienke,  15 augustus 2025, @Missnienox 

P.S. En dan is het tijd om open kaart te spelen, want als je de werkelijkheid ontkent die jou zo overduidelijk gevormd heeft, dan ontken je uiteindelijk jezelf. Je bent niet wat je is overkomen, maar het is wel een litteken. Door woorden aan deze moeilijke periode te geven eer ik het kind en de tiener in mij. Ik zal altijd van mijn pa blijven houden, alleen niet van die kant van hem. Nu laten we beide los om door te gaan op een nieuw liefdevol pad, zoals we al gestart waren vlak voor zijn dood🤍