Korte verhalen 

@Gary Bendig

Layesha bibberde; ze keek uit over het nog dampende Ladrekka moeras. De mist hing als een sluier over het landschap en gaf het een treurige stemming. Layesha kon het niet langer aanzien en liep haar kamer in. Daar overdacht ze in stilte hoe het ooit was geweest.

                                                                                                                                                                   @Yoke Hagen - gastschrijfster

@Yoke Hagen - gastschrijfster

De ochtend tolde nog door haar hoofd, eigenlijk was ze hier niet geschikt voor. Zorgvuldig plaatste ze haar ene voet voor de andere. Ze probeerde een ritme te vinden, niet te snel en niet te langzaam. Hardlopen. Ze haatte het. Iedere vezel in haar vermoeide lijf protesteerde. Toch moest het, het was haar persoonlijke opdracht. Niet voor de spieren hoewel haar billen wel wat pep konden gebruiken. Dit was puur voor haar conditie, zodat ze niet langer gierend ademhalend op haar fiets hoefde te zwoegen. Iets in haar zei dat ze kwetsbaar was. Slanke jeugdig uitziende vrouw loopt hard. Alleen en voor dag en dauw, terwijl de wereld nog lijkt te slapen.