De Camino uit het boekje

@Max Kukurudziak

De Camino de Santiago de Compostela

Al eeuwenlang lopen pelgrims en vele wandelaars deze pelgrimsroute, waarvan de Camino Frances (784 km) de populairste is. Een wandeltocht (Camino) vanuit Zuid-West Frankrijk naar Noord-West Spanje met als eindpunt Santiago. Je loopt in de voetsporen van de heilige Sint Jakobus en de Jakobsschelp is het symbool voor deze pelgrimstocht. Je hangt zo’n schelpje aan je rugzak en volgt de gele pijlen onderweg.

Iedereen loopt zijn eigen Camino

Er zijn wandelaars die alleen de laatste 100 kilometer lopen of een (tussen)stuk wandelen of vanuit tegengestelde richting (vanuit Portugal) komen. Je hebt wandelaars die alles in hun rugzak bij zich dragen, deelnemers met een kleine dagrugzak die hun bagage steeds vooruit laten brengen naar de volgende herberg en je komt alle leeftijden en nationaliteiten tegen. Letterlijk.

@Alexander Schimmeck

Wat is een pelgrimstocht?

Behalve het feit dat de pelgrim Sint Jakobus deze route ooit liep naar Santiago (en daar begraven ligt), heeft de Camino Santiago de Compastela een bijzondere reputatie. Het lopen van deze heilige route doet iets met je. Het landschap, de spierpijn, de blaren, het ongemak, de gedachten die met je aan de haal gaan of simpelweg opklaren. Het weer, het gezelschap of het gebrek aan gezelschap, de drukke slaapzalen, de kerken, het inzicht, de stilte en vriendelijkheid op het pad, elke dag brengt iets anders. 

Boetedoening, loslaten, durven, vrijheid, verbinding, rouw

Er zijn net zoveel redenen voor het lopen van de Camino als soorten mensen, weersomstandigheden en ‘toevalligheden’ (je snapt dat ik niet in toeval geloof). Je loopt deze heilige route vanuit je geloof, maar net zo goed als atheïst, je pelgrimage is om te rouwen, voor zelfreflectie, om iets recht te zetten, mensen of situaties los te laten, jezelf uit te dagen, als actieve vakantie enz. enz. Iedereen heeft zijn eigen redenen of leert deze pas kennen tijdens het pad. Geen enkele Camino is hetzelfde.

De 'Camino Frances' in het kort

De Camino Frances start traditioneel in Sint Jean-pied-de-Port en onderweg verzamel je stempels in kathedralen, kerkjes en hostels op de Camino die eindigt in Santiago. Wanneer je minimaal de laatste 100 kilometer hebt gelopen van de route krijg je bij inlevering van je stempelkaart je pelgrimsgetuigschrift, de ‘Compostela’. 

@Missnienox

Het boek waarmee het startte

Zomer 2021 las ik dus Camino van Simsion & Buist (via de bibliotheek) en het raakte me. Geïnspireerd door de geestige ‘Rosie’ boeken van dezelfde schrijver las ik het reisverhaal in twee dagen. Daarvoor was ik nooit zo van de reisverhalen, maar deze roman verslond ik letter voor letter. Het was een goed verhaal, serieus en eerlijk en tegelijk met vlagen hilarisch. Ik waande mezelf op pelgrimstocht, tot dat moment wist ik niets van de mogelijkheid om zoiets te doen (en vooral te durven). Toen ik het uit had voelde ik me heel sportief, reislustig en geïnspireerd. Ik liep mijn paar kilometers zoals ik graag doe en mijmerde over de Camino en dat daar bleef het bij.

Beren op de pelgrimsweg

Een klein stemmetje in mij riep destijds: ik zou de Camino de Santiago de Compostela ook wel willen lopen en ik denk dat ik het wel kan en durf, maar…ik heb geen geld en tijd (wie zorgt er vijf weken voor de kinderen?), mijn voeten zijn moeilijk, ik verdraag geen rugzak, mijn actieve Engels kan beter, ik word gek van de drukte of de eenzaamheid, ik heb een ochtendhumeur, een lege maag maakt me agressief, ik kan geen blaren verzorgen of de pijn doorstaan (ik ben immers HSP) en red ik me wel op sociaal gebied?

Lang verhaal kort: deze pelgrimstocht is helaas niet voor mij weggelegd.

@Missnienox

Goede boeken beklijven

Er zijn niet veel boeken die ik opnieuw wil lezen, maar deze eerste Camino bleef op de achtergrond kriebelen. Al zou ik zoiets zelf nooit durven, het pelgrimslef was aanstekelijk en ik dacht erover om het boek zelf aan te schaffen. Omdat 2022 in het teken van rouw stond, raakte mijn interesse naar de achtergrond, totdat ik afgelopen verjaardag een nieuw boek kreeg van mijn vriendin. Zelfde naam en onderwerp, andere schrijver.

Toeval bestaat niet – wéér die pelgrimstocht

Dit keer een literaire thriller die ik opnieuw in een razendsnel tempo verslond. Naast het spannende verhaal en de onverwachte ontknoping, sprak de schrijfster (Anya Niewierra) uit ervaring. Zij had de tocht zelf gelopen en het verhaal beschreef een deel van de Camino, zoals wel meer wandelaars een specifiek routedeel wandelen om persoonlijke redenen. In dit geval liep de hoofdrolspeelster onvoorbereid een gedeelte van de Camino en ik dacht: oh, kan dat ook?

@Max Kukurudziak

Google de Camino de Santiago 

Nieuwsgierig geworden googelde ik de wereldberoemde pelgrimstocht (in 2016 liepen ruim 250.000 wereldse wandelaars Santiago binnen) en werd ik weer een stukje enthousiaster. Zeker toen ik las over ‘alleen de laatste 100 kilometer’ en bejaarden en vooruit gestuurde bagage. Er was meer mogelijk dan ik zelf kon verzinnen. Op mijn favoriete site (Bol.com) zag ik interessante boeken over het Jakobspad van Shirley Maclaine en zelfs Paolo Coelho! Ik hield me in en kocht naast mijn eerste Camino-boek, een reisdagboek van de Nederlandse Anne-marie Kruiper – Simpelweg gelukkig – op reis naar Santiago de Compostela.

Een realistisch & inspirerend reisverslag

Naast mijn Google acties wilde ik na een roman en een thriller wel eens weten hoe het 'echt' was om deze pelgrimstocht te maken naar Santiago. Het reisdagboek las lekker weg en al was het geen hoogtepunt qua vertelstijl, het gaf wel nieuwe inzichten. Anne-Marie liep de Camino Frances van 800 kilometer lang en dat leek me onmogelijk ver. Respect! Zij ging uitstekend voorbereid op weg en had een vangnet in de vorm van een man (en volwassen kinderen) achter haar staan + handig vervoer van en naar de tocht. Een totaal andere basis dan de mijne als single-moeder met twee pubers in huis en een vaste baan. Ik leid een ‘ik ben onmisbaar’ bestaan (voor mijn gevoel) en als ik iets wil dan zal ik dat in mijn eentje moeten regelen.

@Eric Prouzet

Opnieuw de Camino op mijn pad

In het reisdagboek kwamen alweer de auteurs Shirley Maclaine & Paolo Coelho voorbij; beide ervaringsdeskundigen en enthousiastelingen. Misschien een idee om alsnog hun werk aan te schaffen? Ook las ik ergens anders over de film Wild (uit 2014 met Reese Witherspoon). Nooit gezien, maar ik herinner me vaag de trailer. Een verfilmd autobiografisch boek van de Amerikaanse Sheryl Strayed naar aanleiding van haar 1700 kilometer lange voettocht vol ontberingen over de P.C.T. (Pacific Crest Trail). Waargebeurd en een ongelofelijk krachtige prestatie.

Wat ziet mijn oog?

Na bovenstaande boeken in één week te hebben gelezen valt mijn oog in de kringloopwinkel op een reislustig hoekje. Wat ligt daar? Mijn oog valt op een wandelpocket met routekaarten van De Camino de Santiago, dat is geen toeval, meenemen dat boekwerkje. En daarnaast zie ik een vaag bekende titel – Wild – Cheryl Strayed. Een ietwat beduimeld boekje (nieuw van binnen!) wat me nooit zou zijn opgevallen als ik er niet nèt over gelezen had. En ook dit werkelijk adembenemende rauwe en inspirerende (want waargebeurde) verhaal neem ik als chocola tot me. Na bijna vierhonderd bladzijdes hebben we net afscheid van elkaar genomen, het boek en ik. Ik bevond me drie dagen op het ruige vulkanisch gebergte samen met Sheryl en nu zit ik weer in mijn eigen huis...

@John Tyson

Wat heb ik gelezen en geleerd?

Na zoveel wereldse zinnen, ervaringen, verhaallijnen en vriendschappen met als hoofdthema te voet reizen door de (ruige) natuur, kriebelt de Camino niet alleen, hij trekt aan me. Noem me naïef maar ik voel een zuiver weten in mij dat ik op een dag deze pelgrimstocht ga lopen. Ik weet nog niet op welke wijze en wanneer of hoe ik de financiële middelen voor deze reis bij elkaar sprokkel. Laat staan hoe ik het precies moet regelen met het thuisfront, maar ik vertrouw erop dat ik die puzzel op een dag passend krijg. Ook voel en weet ik deze pelgrimstocht in mijn 'eentje' moet gaan maken (met onderweg vast vele nieuwe vriendschappen).

Kiezen voor een goede reisuitrusting 

Na het lezen van bovenstaande boeken in zo’n kort tijdsbestek (en interessante Google sessies) heb ik veel geleerd. Zo ontdekte ik genoeg overeenkomsten tussen alle tips en adviezen, maar zeker ook verschillen en nieuwe invalshoeken qua afstand, vervoer en reisuitrusting. Onderschat nooit het belang van een lichte rugzak, ruime lichte wandelschoenen & schone sokken en bewandel altijd je 'eigen Camino'. Al weet ik niet meer precies welk personage de ergste blaren had (volgens mij Cheryl) en hoe je deze het beste behandelt (dat varieert) en wie waar sliep en wat het slimste was, maar dat doet er uiteindelijk niet toe. Elke pelgrim had zijn eigen verhaal (en verleden) te onderzoeken en dat onder ogen durven te zien was net zo dapper als onvermijdelijk. Wat heb ik met ze meegeleefd!

@Kamil Szumotalski