Hartenpijn

Soms wens ik even
Dat alles makkelijk gaat
Pleisters op mijn wonden
Zoals veel mensen leven
Onwetend en leunend
Te stevig steunend
Als ze wisten ze konden
Ze kunnen
Ik kan het immers ook
Soms best eenzaam

Waarom is mijn pad
Anders en autonoom
Soms wens ik even gewoon
Maar tegelijk ook niet
Geen geluk zonder verdriet
Wat mij heeft gevormd
Heeft me tegelijk gemaakt
Hoewel dat deed ik zelf
Keihard gewerkt
Gestreden
Los uit een verleden
De mooie stukken
Bewaar ik in een doosje
In mijn hart

Je krijgt wat je aan kunt
Een portie verdriet
Een portie geluk
Vele porties liefde
En soms een stukje stuk
Dat is soms best ruk

Ook ik was jaren
Onder de pannen
Veilig gesteld
Een partner als rots
De bekende pleister
Ik zie hem overal
Het hield me klein
Mijn kwetsbaar beschermd
Een fort om mijn hart
Gevoel weggestopt
Niet autonoom
Ergens onvolwassen
Maar dat wil niemand weten
Die te hard leunt

Terug wil en ga ik
Nooit
Die weg is weg
Dat pad is pleite
Zonder rancune of spijt
Daarvoor was ik niet
In de wieg gelegd
Mezelf alsnog
Veilig gehecht
Aan mezelf
Door mezelf

Ik loop mijn pad
Voorlopig nog alleen
Gelukkig zit in mijn hart
Mijn tweelingziel
Mede wandelaar
Taal kunstenaar
Meestal is het heerlijk
Als we samen zijn
En soms doet de afstand
Op alle mogelijke manieren pijn

Want met je hoofd kun je de wereld aan
Maar liefde in het hart
Is moeilijk te weerstaan
Als je samen wilt zijn
En dat niet kan voor nu

Hartenpijn

Nienke, 1 mei 2025, @Missnienox