Slimme volgordes - houd je koppie erbij

De controleur grijpt graag in

Vroeger was ik een grote controleur al was dat volledig onbewust. Het 'controleurtje' was één van mijn kind-patronen en dat werkte toen prima. Je omgeving controleren helpt bijzonder goed als je inwendig raast en je nergens vat op lijkt te krijgen. Hoe fijn en troostend is het dan als je kamer overzichtelijk en opgeruimd is en je gedachten door je pen gevangen zijn op papier. In een emotionele wereld die als chaos aanvoelt, bieden praktische gewoontes houvast.

Totdat er van dat spontane kind in jou niets meer is overgebleven

Ergens was ik ooit naast introvert net zo goed extravert, waar was dat toch gebleven? Hield ik eigenlijk niet diep in mijn hart van spontaan afspreken met vriendinnen, in plaats van een agenda-afspraak over 4 weken? Was een impulsieve wandeling door de natuur niet veel leuker dan een vooraf gepland wandeluitje? Overkomt magie je niet vooral als je dat het minst verwacht? En bevinden de mooiste dingen zich niet juist op een nieuw ingeslagen pad?

Hupsakee, we kunnen weer lekker impulsief zijn

We zetten gewoon de knop om. Terug naar een intuïtieve en organische manier van leven. Ik bedoel niet dat je gelijk je biologische groentetuin moet opzetten met organische mest - al mag dat natuurlijk wel. Wat ik bedoel is dat het allemaal wat losser en spontaner mag. De weekagenda kan wel iets leger en een vrije dag mag er zelfs griezelig blanco bij liggen. Zodat je het gevoel krijgt: Alles is mogelijk vandaag! Wat een heerlijke gedachte is dat.

Wandel eens puur op je intuïtie door je straat/dorp/stad. Ga rechts waar het goed voelt, sta stil bij dat leuke huisje. Voel de sfeer! Zo heb ik in mijn buurt een heerlijk straatje dat aan mij trekt als een magneet. Ik pik het altijd mee op mijn wandelingen, want de energie die daar hangt is magisch. Het is een oude troostende energie die ook afstraalt van de grote oude eiken die daar groeien. De geschiedenis van dit straatje is niet vervuild, het is een goede plek en dat voel je. Ook mijn kinderen beamen dit, dus ik ben niet gek.

Voordat ik afdwaal – terug naar de volgordes – slim en minder slim

Volgordes die onder gewoontes vallen zijn slim, je hoeft er niet bij na te denken en ze schelen tijd. Jezelf aankleden, hoe je het huis stofzuigt (als ik het andersom doe vergeet ik prompt de trap mee te pakken bijvoorbeeld) en als je je gezicht opmaakt loont het te beginnen met de basis. Jouw persoonlijke volgordes zijn geweldig en zeer efficiënt, dus behoud deze alsjeblieft. Wanneer ze echter niet langer functioneel zijn kun je ze beter verwijderen. Delete!

Volgordes die minder goed werken – niet langer georganiseerd en lekker impulsief

Je wilt spontaner worden in het leven, want dat levert je meer geluk op. Daarom spring je met een wilde kreet van je geplande pad naar een nieuwe impulsieve route. Je denkt in alles of niets: Ik ga lekker los worden – weg met de controle – ik doe gewoon wat me te binnen schiet. En hier gaat het fout. Het is nogal zwart/wit en je beweegt je van het ene uiterste naar het andere. Iedereen die iets nieuws gaat doen, of zijn leven wil beteren slaat altijd eerst een beetje door. Voor de omgeving kan dat hilarisch zijn en vermoeiend. Laat staan voor het blije ei dat zo heerlijk vrij aan het experimenteren is.

Een paar persoonlijke voorbeelden van ongelukkige volgordes (niet lachen)

Als kip zonder kop wil ik wel eens van mijn goede gewoontes afwijken, spontaan. Normaal lak ik mijn nagels bij voorkeur voor ik ga slapen, om op die manier de schade maximaal te beperken. Met de handjes braaf boven de dekens en geen partner die klaagt over de stank, werkte dit uitstekend. Op spontane momenten dacht ik dit klusje overdag tussendoor te kunnen doen. Nagels aan het drogen en je raadt het al. Kinderen die plotseling met de auto moeten worden gebracht dankzij lekke fietsbanden. Vers gelakte nagels en scherpe sleutels zijn een traumatische match. En wat dacht je van: klaar voor het feestje, nagels in de droogstand - met je panty en mooie jurk en opeens moet je toch echt naar het toilet… Daarna zien je vingertoppen eruit als verscheurd rubber en je betreurt je natuurlijke stoelgang.

Of dat je ‘s morgens jezelf ineens de kattenbak ziet verschonen nog voordat je ontbeten hebt. Je zag het toiletgebouw van het nieuwe kitten toevallig op je doorreis naar de grijze container en je dacht: Dat doe ik wel eventjes tussendoor! Dan kun je tig keer je handen wassen, maar je ontbijt smaakt niet meer hetzelfde. Zelfs als je zo slim was om handschoenen te dragen, blijft de rubberstank je trouw. In deze kwesties is spontaniteit ronduit stupide.

En dat je lekker fris gedoucht, met je haren glanzend in de lak, spontaan besluit een vetbolletje op te gaan hangen. Alles voor de vogeltjes en je vervolgens met je perfecte kapsel door een spinnenweb ragt. Of dat je voordat je de zolder gaat opruimen (het kan alleen maar spontaan zijn dat je daar zin in krijgt of de urgentie van inziet) je beste outfit aantrekt. Na de klus gutst het zweet overal en je bent aan minstens 3 spijkers of splinters blijven hangen met je fijne blouse.

Dit onderwerp lijkt verwant aan de Wet van de Smet

Klopt! Want het zijn volgordes die met troep, viezigheid of reinheid te maken hebben. Misschien is er ook een advies voor deze specifieke propere volgordes? Wil je schoon blijven of smakelijk eten met keurig gelakte niet langer meurende nagels - douche ‘s avonds en lak daarna je nagels. Ontbijt als eerste nadat je ALLES genegeerd hebt dat aandacht behoeft (ook je kinderen). Daarna kun je los! Wanneer je last krijgt van opruimeritus dan trek je een overall aan of de konijnen-onesie van je dochter. Zo heb je tijd genoeg om te bedenken of je de zolder echt wilt opruimen. De kans is groot dat je spontaan een boek pakt of je wandelschoenen aantrekt. Kijk dat is nou een slimme volgorde!

Ik ging als een dolle met deze website van start

Mijn kinderen waarschuwden me en ik luisterde niet. Volle kracht vooruit en eindelijk doen wat ik al zolang wilde. Dagelijks bloggen in de grootste versnelling en ‘s nachts nieuwe onderwerpen verzinnen. “Mama, je mag ook wel een dagje niets doen hoor, dat begrijpen je fans best!” Mijn kinderen hadden helemaal gelijk. Een spelfoutje hier, een te snel gepubliceerd artikeltje daar. Ik moest eerst een fijne modus ontdekken en leren vertrouwen op het grijze gebied dat ligt tussen NIETS en ALLES. Mijn volgorde van werken werd slimmer en dat maakte mij gelukkiger. 

Blijf spontaan maar houd je hoofd stand-by

Speel met de volgordes, lach erom, maak blunders en leer nieuwe dingen. Gelukkig maakt het in de liefde niet uit welke volgordes je erop na houdt. Zolang je maar vriendelijk blijft, liefhebt, zo nu en dan een complimentje maakt en glimlacht. En sorry durft te zeggen als dat nodig is. Daarnaast kun je lekker blunderen, het is je vergeven.

@missnienox

Herken jij je in volgordes die niet zo handig zijn? Ik lees het hier graag.