De wet van de smet

@JESHOOTS.COM

Hoe schoner het is, hoe smeriger het wordt

Dit behoeft enige uitleg of moet ik zeggen voorkennis? Om de wet van de smet volledig te begrijpen moet je haar in de juiste omgeving zien. Neem een schoon aanrechtblad: ieder kruimel, korst of kleverige druppel laat daar haar sporen na. Je zou wel gek zijn om er niet een doekje overheen te halen. Op een smerig werkblad maakt het daarentegen niet uit of er een extra aankoeksel, fruitvlieg, kaaskorst of gestolde scheut soep ligt. Je sluit gewoon je ogen en pakt het laatste schone glas uit de kast. Ga je mee terug in de tijd?

Fruitvliegjes & de kakkietrap

Tijdens mijn studententijd  - hello 90's! - deelde ik een woning. Met vier vrienden bestierden we een échte eengezinswoning in een buitenwijk van Groningen en daarnaast hielden katten en fruitvliegjes ons gezelschap. Bergen aangekoekte afwas, overvolle prullenbakken en zomervakantie-lunchtrommel-experimenten brachten ons de bewuste fruitvliegjes, harige schimmels en vreemde luchten.  Zoals het een goede student betaamde, kon de kattenbak nog wel een weekje langer mee. Onze garage was alleen hinkelend bereikbaar, kattendrollen lagen netjes gedrapeerd achter en tussen onze vele fietsen. Het hield je scherp.

Harige stillevens

Op de dag dat we het huis leeghaalden, na jaren fijne luidruchtige bewoning, troffen we een stilleven aan achter het tv-meubel: een versteend uitwerpsel van Guus. We hadden nooit iets geroken en Guus had ons allang verlaten. Als student kon ik goed met zulke verrassingen leven. Ik was druk met studeren, uitgaan en slapen en zag er wel de humor van in. Helaas kwam aan deze onbevangenheid een abrupt einde toen ik officieel ging samenwonen met mijn eerste liefde. Maar voor we daar belanden, moet ik eerst terug naar de bron. Hoe schoon was jouw jeugd?

@Y K

Welkom in Villa Kakelkorst

Hoewel het bij mijn ouders thuis gezellig was, ontbrak het wel aan frisse properheid. Ik kreeg het huishouden bepaald niet met de paplepel ingegoten, zeg maar. Mijn moeder kon alles, wilde alles en deed alles, maar schoonmaken stond niet op haar lijstje. Dat vond ze zonde van haar tijd. Liever bouwde ze, tuinierde ze, speelde ze met ons of kookte ze haar kunsten. Ik was de enige dochter in huis en had wel de propere blik en de discipline om daar iets mee te doen. Het schijnt dat ik de schoonmaakgenen van mijn oma heb, volgens mijn moeder hebben ze een generatie overgeslagen. Mijn vader is ook van de Franse slag en je begrijpt dat mijn ouders een goed duo waren. Arm huis en interieur.

Vraag het de dochter

Gelukkig was ik er - de dochter - vol naïeve en goede moed. Mijn moeder was zeer geholpen met mijn kwaliteiten:  altijd een fris toilet met feesten en partijen & de was die vanzelf aan en van de waslijn kwam. Het vouwen moest wel op moeders wijze gebeuren - op de centimeter keurig recht. Het behoeft geen betoog dat toen mijn ouders verhuisden, er veel moest worden uitgemest. Mijn rol hierin was groot, want ik hield en houd nog steeds van het scheppen van orde. Een druk hoofd wenst een ordelijke omgeving (en de één heeft dat met een heel huis en de ander met een enkel laatje).

@Immo Wegman

De vreemde (opruim)eend

Met mijn hang naar een opgeruimde omgeving val ik nogal uit de toon in mijn familie. Al hebben ze net als ik drukke overlopende hoofden, tegelijk zijn het hamsterende rommelkonten. Zij hebben geen last van hun dichtgeslibde kamers, harige toiletbrillen en hun kleverige vloeren. Ook zien zij geen dode kamerplanten, vettige afstandsbedieningen of gele graffiti onder de toiletpot. De geuren van zure koelkasten, riekende hondenmanden, gespinragde muren en besmeurde ramen, het ontgaat ze eenvoudig. Iets dat dermate smerig is, daar valt gek genoeg weinig aan op.

Het geheim van slordige mensen 

Misschien is het geheim van slordige mensen hun dode hoek voor details? Vandaar dat ze verschillen in de omgeving niet opmerken en geen heisa maken over een smetje. Of ze zijn gewoon relaxter dan wij (met ons oog voor detail)? De wet van de smet doet zich trouwens helemaal niet voor in ranzige huizen met achterliggend onderhoud. Daar trekt hij zijn neus voor op, want er is geen gewenst resultaat te behalen. Het heeft allemaal te maken met zien en gezien worden.

@Nick Page

Samenwonen en poetsen

Op het moment dat ik ging samenwonen met mijn eerste liefde, ging er een propere wereld voor me open. Ik kon eindelijk ongestoord netjes zijn. Was het huis aan kant, stofvrij en fris - dan bleef het fris. Als ik uit mijn werk thuis kwam, lag de woonkamer ongerept en blij op me te wachten. Niets was veranderd of bevuild, heerlijk! En ik leerde alsnog wat belangrijke lesjes, waar de liefde wel niet allemaal goed voor is.

Huishoud-reglement 

Zo leerde ik van mijn lief een paar mooie huishoudelijke regels (want hij had wel een poetsende moeder). 1. Dribbel niet met blote voeten door het hele huis om vervolgens een zandbak in bed te creëren, door er zomaar in te stappen. Nieuw, nooit eerder over nagedacht! 2. Was je handen vaak en zorgvuldig, zeker na het aaien van dieren. Nieuw, handig om te weten! 3. Poezen in of op bed is vies en sluit de deur van het toilet, zodat de jonge poesjes er niet in kunnen verdrinken. Nieuw, waarom wist ik dit niet eerder?

@Paul Hanaoka

Noem me naïef of onnozel

Ik had werkelijk nooit eerder nagedacht over dat soort dingen. Ik had het niet geleerd of gezien en daarom leerde ik alsnog wat ik moest leren (dankzij mijn lief en eigen propere ambitie). Een verplichte schoonmaakcursus (gratis bij een tijdelijk bijbaantje) veranderde mijn kijk op schoonmaken blijvend. Bedankt cursus! Begrijp me niet verkeerd, ik ben geen dwangmatige poetser of super schoon wonderkind. Voor mij betekent een opgeruimde schone omgeving: rust, gezelligheid en geluk. Bij een ander maakt het me niet veel uit. Ik registreer de rommel wel, maar heb er geen last van. 

Gelegenheidspoetser 

Fulltime werkend hadden we niet veel tijd voor het huishouden en een troep werd het nooit. Wanneer ik echter jarig was, moest het van mij spic en span zijn. Dan keek ik met de speciale ‘oma blik’ door de kamer en ontwaarde ik plotseling solide spinnenwebben aan het plafond. Hoewel oma een klein vrouwtje was, ging mijn blik ineens de hoogte in en zo ontdekte ik onaangename verrassingen. Voor mijn moeder maakte het niet uit, maar op nette oma maakte ik graag een perfecte indruk. 

Nu moet ik eerlijk toegeven dat mijn schone instelling vooral werk- en vloeroppervlakten behelst + het toilet, de keuken en de woonkamer. Daar waar gewerkt, gewoond en geleefd wordt heeft mijn prioriteit. Alles boven de twee meter, heeft mijn interesse een stuk minder. Het scheelt dat ik niet zo lang ben en mijn oma niet meer komt. Je wordt steeds makkelijker.

@National Library Austria

Nu is het tijd om de wet erbij te halen

Ik zal proberen deze uit te leggen aan de hand van de drie elementen die deze wetmatigheid gratis etaleren: huisdieren, kinderen en visite (het vierde element ben jezelf, maar daar wil ik even niet aan. Dat zijn de werkelijk beschamende gênante voorbeelden en die bewaar ik beter voor het laatst).

Huisdieren

Wanneer je huis rommelig is, de vloer morsig, hun mandje harig, dan gebeurt er niets bijzonders. Maar zodra je huis gestofzuigd is, kotsen ze op de deurmat, lopen ze met modderpoten over de schone vloer, krabben ze hun haar uit op de bank en niezen ze tegen de gepoetste ramen. Ze braken een muis uit op je kussen, leggen vlooieneieren tussen de planken en pissen op je nieuwe stoffen bank. Dit doen ze niet op die oude bank die je daarvoor had, of op het verkleurde vinyl. Als je ramen te smerig zijn voor woorden, zit er geen kattenpootje aan, maar fris gelapt smeert kater zijn twee modderpoten met liefde als ruitenwissers heen en weer. Ze stempelen en lekken dat het een lieve lust is, maar alleen wanneer het schoon is (was). Dit is een wet, let er maar eens op. Succes gegarandeerd.

Kinderen

Wanneer je klaar bent om te vertrekken met schone toeten en frisse luiers, dan komt er spontaan een spuitluier. Zo eentje die langs de broekspijpen naar beneden druipt en waarvan de geur drie verschoningen later nog in huis hangt. Schone kleertjes vies, doorgelekt op de vers gewassen autostoelhoes, nog even fijn met de handjes er doorheen en dan aan je schone haren trekken. Dit gebeurt niet als je kapsel vettig en ongewassen is, wanneer je kind een record heeft van een dag lang dezelfde kleren aan, als de stoelhoes zuur ruikt naar melk, etensresten en bevlekt is. Nee, schoon trekt smerig aan. Neem die gedweilde vloer! Al die weken vooraf was er niets aan de hand. Maar op het moment dat deze naar dennennaalden geurt en ligt na te drogen van een intensieve dweil-olie behandeling, keilt jongste er een volle beker dikke stroperige limonade overheen. Gegarandeerd, let maar op.

Visite

En dan vooral de mannen (sorry maar voor een vrouw is dit onmogelijk), zandstralen direct je schone toiletje. De vloer, de muren, de bril, alles onder de spetters. Toen die kleine kamer er dagen eerder tamelijk dof bij lag, gebeurde er niets. Maar wanneer het glanst en fris is, moet het blijkbaar verpest worden. De combinatie slecht weer en visite is ook een fijne: de gesmolten sneeuwschoenafdrukken staan nog steeds in de geoliede houten vloer uitgebeten. De vloerbedekking heeft zich nooit hersteld van de ijssmurrie. De kringen op de onbewerkte houten salontafel van lekkende tuitbekers, de limonade beker onderin de net gewassen duplobak… De lijst is oneindig (net als de schoonmaakklus erna).

@No Revisions