MissNienox

Wat is het belang van volgordes? Deze vraag houdt me bezig. Veel - zou je denken als je iets wilt maken en weinig als je liever spontaan wilt zijn. Toch heeft het wel degelijk zin om even na te denken voordat je iets doet. Impulsief handelen kan prachtig zijn, maar dubbel werk is een beetje jammer. Bovendien houd ik van praktisch en strategisch vooruitdenken. Altijd wanneer ik in een zwak impulsief momentje bezig ga, voltrekt er een klein rampje. Heb jij dat ook?

‘Als ik weg ben pak jij je spullen en als ik terug kom ben jij weg!’ Het stond er echt, in harde blokletters op een memoblaadje. Liesbeth las het opnieuw en opnieuw, maar de boodschap veranderde niet. Hij had haar door, eindelijk had hij het door. Haar afwezigheid, haar smoesjes, alles… Het voelde alsof haar hoofd ontplofte, vurig zwollen haar wangen in het ritme van haar hart. Precies hier was ze bang voor geweest. Het feit dat hij het wist luchtte haar op, maar dat hij geen verhaal kwam halen, joeg haar angst aan. ‘Rustig blijven. Je hebt nog een kans om het uit te leggen,' maakte ze zichzelf wijs. Toen ontdekte ze hun lievelingsfoto – samen op het strand – in stukken gescheurd op de vloer. Plotseling zakte ze door haar benen en sloeg met haar hoofd tegen het houten keukenkastje. Warm vocht stroomde langs haar vingers terwijl ze haar hoofd vasthield. Huilend rolde ze zichzelf op haar zij en wachtte tevergeefs. 

Welkom bij Hotel Zondag. Locatie: jouw eethoek, op een zelfverkozen tijdstip op zondag. Hoe heerlijk is het om een echt hotelgevoel te creëren in je eigen huis? Chique, geurend en overvloedig. Het ontbijt of de lunch – het is aan jou. Met je mooiste servies, hotel-achtige lekkernijen, omringd door kaarsjes, hotelmuziek en een knapperend haardvuur, zo waan jij je in een echte eetzaal. Kan dat? Jazeker. Lees verder voor tips en inspiratie.

Een bakkie koffie! Oh wat kan dat lekker zijn. Het drinken van een eerste kopje koffie in de ochtend...heerlijk. De één wordt pas wakker na zijn eerste beker cafeïne, terwijl een ander de hele dag moet bijtanken. Koffiedrinken – ik doe het al mijn hele leven en tot voor kort dacht ik er niet echt bij na. Tot het moment dat ik er een smakelijk blog over wilde schrijven, toen veranderde er iets. Lees mee over koffiedik kijken en insomnia.

Denk je aan herfst, dan denk je aan appeltaart. En aan warme chocolademelk met slagroom, vallende bladeren, regenlaarzen, stamppot en erwtensoep. Maar vandaag beperk ik mij tot de appeltaart – de klassieker – maar niet uit een doosje. We hebben het hier over een familierecept, al vele malen doorgegeven door de vrouwen in mijn familie. En zoals het een goed geheim betaamt, deel ik het graag met jullie. Stroop je mouwen maar op.

Dit is voor de dapperen die weten hoe het voelt en diegenen die erover durven te lezen. Zij die niet wegkijken en contact zoeken en zij die de pijn kennen van eenzaam of alleen zijn. Eenzaamheid hoort bij het menselijk bestaan, hadden we dat als kind maar geleerd of meegekregen. Gelukkig is er hoop, want al kun je een eenzaam gevoel niet voorkomen, je kunt het wel iets draaglijker maken. En je bent niet helemaal alleen, want ik denk aan jou.

Gerda vond zichzelf geniaal. Een ander woord kon ze niet voor zichzelf verzinnen en dit vatte haar het beste samen. Wat anderen hiervan dachten interesseerde haar niets. De anderen waren immers dom, onnozel en ziende blind. Hier in haar straatje was iets afschuwelijks aan de gang en niemand had het door. Zij, Gerda Versteeg, was de enige die over gezond verstand beschikte (naast een paar fijne onzichtbare eigenschappen, want ze had de uitstraling van een onopvallende grijze muis en niemand die op haar lette) en zij moest nu iets doen. Er was geen tijd te verliezen.

Het moet niet gekker worden! Denk je dat je in een rustig straatje woont in een woonwijk, aan de rand van een gemiddeld dorp en dan krijg je toch een partij mysterieus bezoek. Je kunt het zo gek niet bedenken – ze weten je hier te vinden – het lijkt wel een dierentuin. Maak kennis met 5 grappige gozers en een zesde op komst.

Wie zijn toch de Silversisters? Je hoort erover en je ziet ze lopen. Velen weten niet eens dat ze er eentje zijn (bijvoorbeeld je oma) en anderen kunnen niet wachten tot hun transitie is voltooid. Je hebt Silversisters in alle soorten en maten, maar ze hebben 1 ding gemeen: ze dragen hun zilveren haren met trots. Welkom in de wereld van de zilverzusters. Ga je mee?

Dank je wel dat je hier bent en mijn blogs en /of korte verhalen leest. Super dat je tijd vrij maakt om op Missnienox rond te neuzen. Je weet misschien niet hoeveel dat voor mij betekent? Het maakt mij enorm dankbaar en blij! Mijn droom is uitgekomen: mijn eigen plekje op het internet - een positieve omgeving om te kunnen schrijven en delen over het leven. Jij bent belangrijk en ik ben reuzetrots dat je mijn artikelen leest. Samen zijn we zichtbaar, we maken een verschil!

Iedereen heeft een klein kind in zich – ook jij! Misschien ben je het al jaren kwijt, neemt het amper ruimte in of hoor je nu voor het eerst van het bestaan? Ons kleine kind wil spelen en contact met ons maken en als hij of zij blij is, zijn wij het ook. Gedeeld geluk is dubbel geluk. De eenvoudigste manier om contact te maken met ons innerlijke kind is plakken, knippen, tekenen of schrijven. En waar kan dat beter dan in het plakboek?!

Als kind had ik al oog voor kleding. Ik mocht zelf bepalen wat ik droeg en ik koos vrolijke kleurtjes en zachte stofjes. Gelukkig begreep mijn moeder mijn smaak en er hing genoeg moois in mijn kast om uit te kiezen. Van een bruin gebloemd 'Holly Hobbie' jurkje tot een rood met blauw trainingspak. Maar hoe ouder ik werd, hoe meer ik wenste te bepalen. Vandaar dat er foto’s zijn van een meisje - ze droeg een rode korte broek, een knalroze badstof T-shirt en hoog opgetrokken rood-wit gestreepte kniekousen. Het lijkt nu een belachelijke outfit, maar mijn moeder houdt vol dat het mijn eigen keuze was. Ik vrees dat ze helemaal gelijk heeft, want ik wist precies wat ik wilde. Toen al.