Online daten = (z)weten

@Markus Winkler

Opnieuw op een datingsite

Ik was het niet van plan maar waar ontmoet je anders een gelijkgestemde vent? Niet in de supermarkt, tijdens het wandelen, bij de koffieautomaat of op een bruiloft. Hoewel, een trouwerij liet mijn hartje sneller kloppen door het dansen en de aandacht. Ik kreeg complimenten, flirtte ouderwets, maar daar bleef het bij. Wel gaf het me een nieuwe boost vol mogelijkheden. Ik voelde eindelijk weer eens vlinders, waardoor mijn hart zich voorzichtig opende voor het idee van 'een leuke man’. Ze bestonden nog...

Daar gaan we weer – online daten

Gepokt, gemazeld  en met een frisse maar alerte blik keurde ik het datingvlees op een oude vertrouwde datingsite. Niet dat ik vlees zag (vroeger kon je gratis gluren), maar ik had nog een overjarig gratis account. Ooit daar rondgekeken, een test ingevuld en de conclusie getrokken dat er wel heel weinig mannen in de voorraadkast stonden. Wie weet was het nu beter?

@Norwood Themes

Een persoonlijkheids-test zegt niet alles

Jaren geleden vulde ik zo'n karaktertest in, want dat gaf een grotere kans op een ware match in de liefde. De dating App was wat belegen, maar de test leek serieus en zat vol vette beloftes. De kleurige grafiek had mijn karakter gevangen en koppelde mij aan potentiële partners. Helaas waren er welgeteld vier heren die een beetje in de buurt woonden en dat is weinig. Mijn matches? Ik werd er niet warm van.

Nieuwe ronde, nieuwe kansen

De bewuste datingsite bleek nog steeds gedateerd. Helaas. Zo kon ik geen nieuwe test invullen en zonder (duur!) abonnement voor minimaal een half (!) jaar zag ik niemand scherp. Letterlijk, blurry foto’s. Toch kreeg ik een berichtje binnen van ene Droomprins1970. Deze mysterieuze iemand was heel enthousiast over mijn hobby’s, want verder was er weinig te zien en te lezen bij mij. Uiteraard reageerde ik enthousiast op de man, maar toen raakten de gratis berichtjes op. Dat had ik weer, zijn reactie was onleesbaar.

Laat maar zitten, ik ben weg

Om de reactie te kunnen lezen moest ik maar snel een abonnement nemen (90 euro voor 6 maanden). Dat is een duur berichtje om te ontsleutelen, dus nee, vriendelijk bedankt. Mijn geïrriteerde vinger klikte op ‘verwijder account’ maar wat popte daar op? Het aanbod van een gratis 3-daags abonnement. Snel de kleine lettertjes gelezen en het was écht vrijblijvend en stopte vanzelf. Ik mocht stoppen met zweten en starten met daten.

@Stephano Pollio

Bewonderaars en 'ghosting'

Anonieme berichtenman kwam direct scherp in beeld en ik kon eindelijk zijn vervolgtekstjes lezen. Natuurlijk was hij woest aantrekkelijk. Veel te knap en behoorlijk ongeduldig vroeg hij om mijn foto’s. Dus werkte ik braaf mijn profiel bij met een korte introductie tekst en uploadde 3 hippe kiekjes. Je raadt het al, de vleiende knaap waarvoor ik hier in de eerste plaats was gekomen, bleef bijzonder stil. Die zat niet op een silversister te wachten, veel te modern. Zoiets noem je ghosten: iemand lost op in stilte, als een geest. Een behoorlijk kinderachtige streek (succes met je negatieve karma), want volledig uit contact gaan is stukken makkelijker dan fatsoenlijk reageren. Er is blijkbaar lef voor nodig om te zeggen: ‘Sorry, maar je foto’s vallen ontzettend tegen, wat heb jij stom haar, eigenlijk was ik niet serieus, ik stuur iedereen dezelfde gebakken lucht, toedeledokie!’

Wat ziet mijn oog op deze datingsite? Een supermatch

Ik kreeg reusachtig veel zin om mijn splinternieuwe profiel alsnog in de prullenbak te keilen. Toch besloot ik na deze teleurstellende ervaring nog even te blijven. Waarom ook niet? Al vond ik weinig knapen geschikt,  amper een foto of tekst die mij een klik of fijne kriebels bezorgden. Maar wat zag mijn geoefend oog? Plotseling ontdekte ik een kandidaat op anderhalf uur rijden en we hadden zowaar een topscore van 115 punten samen. Ja ja, dat is veel! Meestal had ik maar een score van rond de 80 met iemand.

Enorm veel overeenkomsten in karakter, interesses en waarden

Als dat niet veelzeggend is? We hebben het over onderbouwde cijfers en een ware psychologietest (met conclusies over de zorgzame ouder, het emotionele kind en copingstrategieën) en ik dacht; dit klinkt te mooi om waar te zijn... Dus ik stuurde de heer in kwestie een opgewekt bericht. Gniffel gniffel. Zijn tekst sprak me namelijk aan en we deelden veel hobby’s en inzichten én hij kwam grappig over. Maar helaas, geen reactie en ik vergat mijn koelbloedige initiatief snel.

Terug naar dé datingsite

Géén 'love me Tinder' (braak), maar die andere bekende datingsite (denk aan de voornaam van de koning), want daar kan je tenminste voor 1 maand lid worden. Daarmee scoor je bij mij punten. Opnieuw vulde ik een profieltje met wat foto’s en tekst en maakte niet dezelfde fout als de vorige keer. Zoals teveel informatie geven, want dat wordt tegen je gebruikt (gezeur om de link naar deze website, die ik pas wil delen als het helemaal goed voelt). Ook het aantal foto’s beperkte ik tot twee, ze vullen hun privéalbum maar met iemand anders.

Ontplofte mailbox & smakelijke chatverzoeken

Er gebeurde bijna hetzelfde als anderhalf jaar geleden, maar ik was nu beter voorbereid. Let op: niet per ongeluk mannen liken door een verkeerde swipe-beweging. Check! Ik swipete deze keer in bejaardentempo met volledige aandacht. De chatverzoeken waren nog net zo incognito als eerder. Je ziet pas wie er met jou wil praten als je het verzoek aanklikt. Help! En als je dan de enthousiasteling in beeld krijgt kun je twee dingen doen: vriendelijk reageren of negeren. Op een aardig berichtje reageer ik altijd kort, negeren bewaar ik voor dertigers (of het berichtje is super origineel) en enge mannetjes. Ja, er zijn engerds, geloof me.

@Prateek Katyal

Ik vind jou ook leuk 

Na ontelbare bezoekjes op mijn profiel en heel veel likes, besloot ik een paar potentiële heren terug te liken. Dat doe je niet bij iedereen, toch? Ik in ieder geval niet. Daarna ben je namelijk officieel een match en krijg je de tip van de dag: stuur direct een berichtje naar je alter ego en smeed het ijzer als het heet is. Met zweethandjes deed ik braaf wat me gevraagd werd, ik stuurde een enthousiast bericht naar een leuke man (dacht ik) die mij eerder een hartje had gestuurd. Brutalen hebben de halve wereld en als je niets doet, gebeurt er niets.

Als het stil blijft aan de overkant

Uiteraard weer geen reactie. HELEMAAL NIETS. Oké, prima, weer wat geleerd. Iemand liken heeft niet voor iedereen dezelfde waarde. Sterker nog, een leuke match die mij als eerste een berichtje stuurde en waarin we wat heen en weer grapten, had ook een subtiele dooddoener. Ik vroeg hem enthousiast naar zijn werk (een functie die mij onbekend was). Uit het antwoord kun je namelijk veel halen; iemands passie en enthousiasme, karakter enz. Het antwoord was bijzonder: ‘Google dat maar’. Mijn reactie was niet minder origineel: ‘Ga ik doen’. En zo kan het lopen in de wereld van online daten, zo heb je contact en zo is de lijn dood, zucht.

Dagelijkse updates, voorstelrondes en chatverzoeken

Je leert ze te negeren, omzeilen of met emotionele afstand te scannen. Misschien mag ik het niet zeggen, maar zo’n desperate overdaad maakt je ongeïnteresseerd. De mannen die ik leuk vind reageren niet (een enkeling uitgezonderd) en de heren die voor mij vallen vind ik niks. En mijn plaatje is echt niet onrealistisch, maar ik moet wel iets voelen als ik naar iemand kijk of zijn woorden lees. Spelvouten & clichés, daar maak je mij niet blij mee.

@Rob Hamson

Toch nog een reactie van mijn supermatch 115

Op de valreep (mijn gratis abonnement bij de andere datingsite zou binnen een paar uur eindigen) ontdekte ik ineens een mailtje met een bericht van match 115. Leuk! Door tijdsdruk wisselden we al snel telefoonnummers uit. Zo’n supermatch niet serieus nemen is toch dom? Daarom appten we enthousiast verder op Whatsapp en stelde ik direct inhoudelijke relatievragen die hij vlot en met aandacht beantwoordde. Hij wilde wel graag bellen, maar dat vond ik wat te vroeg.

Bellen is weten en tussen de regels door luisteren

Jaren geleden had ik een date met 'Piepstem'. Sorry, dat vat hem echt het beste samen, want zodra hij zijn mond opendeed was het voorbij voor mij. Nou ja, ik klessebeste me keurig door de date heen maar voor mij was het klip en klaar. Dit werd niets. Ik vind een prettige (lees mannelijke) stem toevallig heel belangrijk, daar kan ik niets aan doen en een piepstem vind ik een gigantische afknapper. Dat zei ik van te voren nog tegen mijn collega’s en die karma kreeg ik terug. We hadden alleen maar geappt en beter hadden we de telefoon gegrepen vóór de date.

Voor het blok zetten = direct antwoorden

Nog vóór we na de date buiten stonden vroeg Piepstem of er een volgende date kwam. Wat? Overrompeld reageerde ik met een resolute ‘nee’. Zijn botte haast zorgde voor een ietsje pietsje minder schuldgevoel, maar hoe aardig hij ook leek, hij was het niet voor mij. En als hij mij niet zo bruusk om duidelijkheid had gevraagd, had ik mijn antwoord lekker ouderwets uitgesteld. Iets met iemand niet willen kwetsen (en talent voor vermijden), terwijl het liefdevoller is om direct eerlijk te zijn.

@Robert Courley

Terug naar de supermatch en zijn belverzoek

Met Piepstem in mijn achterhoofd en omdat 115 zo ver weg woonde, stemde ik in met het belverzoek. De volgende dag spraken we af en (oh!) wat vond ik het spannend. We hadden wel al gegrapt over onze stemmen (of ik als een koe klonk?!) en hij beloofde een prettige stem. De toon was alvast gezet. Nou, dat telefoontje duurde uiteindelijk twee (!) uur en was absoluut verhelderend. Helaas niet op de manier waarop ik hoopte, wat was er in hemelsnaam gebeurd?

Onemanshow met zijn tweetjes

Iemand kan de mooiste woorden schrijven, maar de waarheid hoor je. Een vlotte zakelijke blablabla stem (merkte ik de eerste zin al) had het voornamelijk over zichzelf. In één grote woordenstroom kwam zijn hele leven voorbij, veel te intens en gênant openhartig. Kortom: veel te persoonlijk. Voor de vorm vroeg hij mij zo nu en dan ook wat, maar alles draaide om hem. Halverwege zijn betoog bekroop me een naar gevoel (alsof je uit jezelf treedt) en wist ik dat hij geen greintje empathie of interesse voor mijn verhaal kon opbrengen. Horror! Gelukkig deelde ik weinig persoonlijks en had ik niets te verliezen.  Oversharing is ongepast in de beginfase van een contact met een (laten we wel wezen) onbekend persoon. Deze ervaring leek zo zonde van mijn tijd en was tegelijkertijd bruut verhelderend. Dat dan weer wel.

@Emma Simpson

Van emotionele tsunami naar stille intuïtie 

Na een kort app-overlegje met mijn vriendin voelde ik me nog steeds verward. Wat was mij nou net overkomen? Weg was mijn vrolijke energie, ik voelde me totaal leeggezogen. ‘Hij praat steeds over zichzelf in de derde persoon, dat is toch niet normaal? En ik weet álles over hem…’ Vriendin vond het ook wat typisch maar dacht dat ik het nog wel zag zitten met hem. Dat dacht ik toen ook nog een beetje. Gelukkig nam ik wat 'alleen-tijd' en luisterde naar mijn lijf. Voelde ik me misselijk? Mijn intuïtie waarschuwde me overduidelijk voor gevaar; het gebrek aan empathie, zijn opgeblazen ego en de plaat voor zijn harses. Mijn lichaam sprak klare taal: maak dat je wegkomt, kappen met deze man.

Hoe beëindig je zo'n contact netjes?

Nou, ik heb hem (gewoon via de app) vriendelijk en duidelijk verteld dat ons contact te intens voelde en ik het er bij wilde laten. We kenden elkaar immers nog maar twee dagen. Ik volgde puur mijn gevoel en hij reageerde prima. Zie je wel, ik kan heel goed volwassen en helder communiceren en naar alle alarmbellen luisteren, die ik normaal liever negeer. Zo noemde hij zichzelf een HSPer en een grote empaat, maar ik merkte en voelde er helemaal niets van. De persoonlijkheidstest leek perfect, maar uiteindelijk gaat het om de daden en niet om de slimme woorden.

@Annie Spratt