De mooiste dag
De zon flitste helder door het glas naar binnen in hetzelfde ritme als de wagon over het spoor denderde. Suus zat half achter het raam verscholen en telde de minuten op de klok. Bijna half negen, het zou niet lang meer duren. Haastig controleerde ze haar make-up en haalde nog eenmaal haar vingers door haar krullen. Zou hij er zijn zoals afgesproken? Was hij net zo serieus als zij? Voorzichtig streek ze haar witte jurk glad, het tule van de wijde knielange rok knisperde ondeugend omhoog. Het aansluitende kant rond haar bovenlijf spande met iedere teug adem, ze kon zich niet herinneren eerder zo zenuwachtig te zijn geweest. Vandaag zou het gebeuren. Eindelijk en voor altijd, de mooiste dag kwam met de seconde dichterbij haar hunkerende hart. Dit deed je immers maar één keer. Ze legde haar handen op haar wild kloppende borst en zuchtte. Nu moest ze dapper zijn!